Castor Fiber

Egun gutxi dira Zadorrako (Araba) uretan Kastore europear (Castor Fiber) bat azaldu zela. Salburuako urmaelen interpretazio zentruko arduraduna den Gorka Belamendiaren esanetan dokumentaturik dagoen azken presentzia XVI. menderaino eramaten gaitu[1]. Horratx berriaren bitxikeria. Are gehiago, XIX menderako penintsula osoan alerik ez zegoela pentsatzen da[2].

Ordea, sarea modu laburrean arakatuz gero, 2003an bere presentziaren berri ematen digute komunikabide ezberdinek. Honen aurrean, ikerketa ireki eta Aragoa Ibaian (Nafarroa) modu klandestinoan alemaniatik eratorritako 18 ale sartu zituztela jakin zen. Biodibertsitatean nahastea sor zezakeelaren aitzakiarekin 2007an erradikazio kanpainari ekin ziotela, aldiz, gutxik azaltzen dute. Nahiz ordurako babestutako espezie bat izan, Nafarroa, Errioxa eta Aragoak Europear Komisioaren babesa jaso zuten erradikazio horretarako. Aitzakia, beste behin legez kanpo sartutako espezie bat zela izan zen[3]. Hortik aurrera, kastoreak harrapatzeari ekin zioten, baina hauek ondo izkutatzen ikasi zuten. 2013an populazioa 150 ingurukoa zela kalkulatu zen. Biodibertsitatean izan zuen eragina, berriz, oso txikia. Urtetik urtera geroz eta berri gehiago irakurri izan dira karraskari honen inguruan, baina 2018ra arte ez da antza Arabara gerturatu. Une horretan, Arabako mendien eta Lizarra arteko bidean bi ale kolpatu zituzten 5 egunetan. Orduztik, orain urte batzuk sartutako horiek egokitu eta modu positiboan zabaltzen joan direla ikusi ahal izan da.

Gaur, pixkanaka aurrera doazela eta Ebro ibaiaren goialdera doazelaren berri ematen ari zaigu. Eta gaur desastre ekologiko bat zirudiena aurkakoa gertatu dela demostratu ahal izan da galdutako espeziea berreskuratuz. Egia da bere eboluzioa ikusten jarraitu behar dela, baina ezin irribarrea ahotik kendu berri hau irakurrita.