Itxaron une deserosoa

Uraren lurraldean euria bat-batean sor daitekeen subjektu bat da. Gure landarediaren, gure naturaren mitoen esentzia da. Atzerako bidea hartzera behartzen gaitu ordea, itxaron une deserosoak sortuaz. Soilik itxarotea geratzen zaigu; gure amalurrak gu ulertu arte itxaron beharko dugu. Bere zelaiak laztantzeko gogoez gaude, kamarada gisa aukeratu gaituzten esperientzia berriak esploratzeko gogoz. Eta espero dugu inoizko esperientzia hori zaporeatzeko, hain handia den gure ekosistema hau, betiko moduan, bere dirdira ateratzea. Bitartean, beste praktika batzuk aurrera eramatea besterik ez zaigu geratzen; bitartean, antzeko esperientziak gurekin partekatu nahi duten horiekin geratzen gara; proposamen ezberdinen bideak ikuskatzen ditugu, formakuntzaz hornitzen gara,... gainera, egin nahi den bidea guztizkoa izateko, edozer gauza bere onean uzten dugu. Orain, aldiz, itxarotearen egonezinari eutsi behar diogu.