Natura zaindu

Pandemia garaian mendia arnasbide bihurtu da askorentzat. Naturaren lasaitasunaren  alboan ibiltzea denen esku dago eta honek inguratzen gaituen eta oxigenoa ematen digun hori ezagutzeko aukera ematen digu. Aldiz, beti egongo da ingurua sastegi gisan uzten duen norbait. Hori medio zakarra botatzen duenari 100-1000 euro bitarteko isunak ezartzen hasi dira. Benetan hain zaila al da gure zakarra naturaren parte ez dela? Hain zaila al da sen ona erabiltzea? Hain zaila al da geroz eta ingurunea gehiago zikindu aldaketa, pandemia… gehiago etorri daitezkeela ikustea? Hain zaila al da ingurugiroa suntsitzen ez duen energia berriztagarriak sortzea? Benetan zigor ekonomikoaz gain hezigarria den zigor bat behar dugu? Tamalgarria da hainbat urtetako heziketa jaso izan eta gero beste animaliengandik hain “ezberdin” egiten gaituen gure “sena” ez erabiltzea. Animaliak une oro testuinguru bakoitzean egokitzen ari diren bitartean, gu behin eta berriz toki berean estropezu egiten dugu.

  

Hortik gure hurrengo aportazio eraikitzailea:

o       Gure lurraldean dauden errepide transitatuenetan nahiz etxe bakoitzean eolo txikiak ipini

o       Eguzki izpi bakoitzari etekina atera nahian etxe bakoitzean behar diren plakak ipini

Gure etxekoa puskatzea, zikintzea gehiago kostatzen denez…

Eta naturako erabiltzaileei, gure kaka jaso dezagun bertara joan nahi duena gu aurkitu dugun moduan aurki dezan.